Анонсы часопісаў
Маладосць №10, 2025
2025-09-25 22:22 “Павінна прызнацца, я хворая. Гісторыя маёй хваробы бярэ пачатак у зусім раннім дзяцінстве. З узростам сітуацыя пагаршалася. А калі бацькі навучылі мяне чытаць, хвароба набыла хранічны характар. І, на...
Маладосць №9, 2025
2025-09-25 22:21  “На адной з сустрэч з чытачамі да мяне падышоў малады чалавек і сказаў:  — А я таксама пісьменнік!  — Вельмі прыемна! А дзе можна пазнаёміцца з вашай творчасцю?  — Я яшчэ не выдаваўся, але нядаўна...
Маладосць №8, 2025
2025-09-25 22:19 “Вячаслаў Аляксандравіч расшукваў паходжанне прозвішча свайго дзеда: Курт на угра-фінскіх мовах, аказваецца, значыць “воўк”. Вось ужо і сюжэт… Можа, і для кіно… А кіно – тэма балючая і няпростая, бо п...
Маладосць №7, 2025
2025-07-12 13:22 Сярод паэтаў і празаікаў ліпеньскага нумара – Юлія Шурбіна-Каравацкая, Юрась Гуліцкі, Сяргей Белаяр, Алена Котава, Васіль Дэбіш, Паліна Салавей, Юлія Голубева, Вольга Алізар і Святлана Цмугунова. Літа...
Маладосць №6, 2025
2025-07-12 13:21 Сярод празаікаў чэрвеньскага нумара – Маргарыта Латышкевіч і Алесь Бычкоўскі. Паэты нумара – Марыля Буйневіч, Яўгенія Пракапчук, Таццяна Барысюк і Алесь Каранеўскі.    У рубрыцы “Інтэрв’ю” – размова...

В №11, 2023 журнала «Нёман» читатели найдут эссе Ядвиги Адамчик о своем деде-писателе Вячеславе Адамчике. Портрет из лоскутков детской памяти неожиданно представляет классика белорусской литературы, обнажая в его образе самое личное, живое, трогательное. Читатели и коллеги помнят Адамчика серьезным вдумчивым прозаиком. И тем интереснее на этом фоне смотрятся сцены, запомнившиеся маленькой Яде:

«Есть у меня одно самое яркое воспоминание, которое всегда всплывает в памяти, когда я думаю про деда. Мне было лет, наверное, девять или десять, стояло лето, мы, как всегда, жили на даче. День был дождливый, и сумерки начали сгущаться раньше обычного. Мы все сидели в доме, когда дед открыл дверь своего кабинета и с лестницы прокричал:

— Ядзя, хадзi сюды, дзiкi прыйшлi!

Дед редко меня звал наверх — я там могла ему только мешать. Поэтому я не сразу сообразила, что к чему. Потом с одобрения бабушек побежала по ступеням, и мы с дедом смотрели сквозь залитое дождем окно, сквозь сумеречную серость на золотистое поле, на огромный дуб, под которым двигались еле различимые силуэты диких кабанов и маленьких полосатых кабанчиков. Именно этот золотисто-серый пейзаж с дубом и кабанами очень детально врезался в память. Память о моем деде-писателе, которого я почти не знала…»

Полымя №3, 2025
2025-02-27 22:16 У рубрыцы «Успаміны» змешчаны матэрыял Казіміра Камейшы «Па літфондаўскай пуцёўцы. Піцунда». Ён пачынаецца з радкоў: «Піцундскі бераг, вядома ж, цяжка параўнаць з усімі астатнімі пляжнымі і курортнымі...
Полымя №3, 2025
2025-02-27 22:15 У «Полымі» № 3 у рубрыцы «Архівы» друкуецца выступленне Уладзміра Караткевіча на пленуме Саюза пісьменнікаў БССР, які праходзіў 15 — 16 лістапада 1979 года. Выступленне заканчваецца словамі: «Калі б а...
Полымя №5, 2024
2024-04-16 11:38 «Надышоў час пасля пяцідзесяцігадовай літаратурнай працы звярнуцца, па прыкладзе іншых пісьменнікаў, да аўтабіяграфічных эцюдаў. Прызнаюся, што багата фактаў з уласнага жыцця, таксама як і з жыцця май...
Полымя №4, 2024
2024-04-16 11:37 У красавіцкім нумары часопіса «Полымя» можна будзе прачытаць працяг дзённікаў Вячаслава Адамчыка «Снежань.  1993», а таксама працяг успамінаў Казіміра Камейшы «Па літфондаўскай пуцёўцы. Ялта». У гэтым...
Полымя №4, 2024
2024-04-16 11:30 «Калі я пачынаю думаць пра гэтую гісторыю, мне чамусьці спачатку ўяўляецца наш зямны шар, спавіты аблокамі, размыта-блакітны. Вось ён з іскры робіцца кропкаю, дыскам, займае ўвесь даступны зору абшар....