Коратка

"З Алесем Жуком мы жылі ў адным доме. Нашы пад’езды былі побач. І вельмі часта, выходзячы з дому, я заўважаў на лаўцы суседняга пад’езда самотную постаць майго сябра. Апошнія гады хворыя ногі не дазвалялі Алесю далёка адыходзіцца ад дому, таму ён звычайна прысаджваўся на лаўцы ў двары і думаў нейкую сваю думу. Я не мог прайсці міма, прысуседжваўся да яго. Нам было пра што гаварыць…" —так пачынаюцца ўспаміны Зіновія Прыгодзіча пра Алеся Жука, якія можна прачытаць у лістападаўскім нумары часопіса "Полымя".